I. Uvod
Fosfolipidi su bitne komponente staničnih membrana i igraju ključnu ulogu u održavanju strukturnog integriteta i funkcije moždanih stanica. Oni formiraju lipidni dvosloj koji okružuje i štiti neurone i druge ćelije u mozgu, doprinoseći ukupnoj funkcionalnosti centralnog nervnog sistema. Osim toga, fosfolipidi su uključeni u različite signalne puteve i procese neurotransmisije koji su ključni za funkciju mozga.
Zdravlje mozga i kognitivne funkcije su fundamentalne za opću dobrobit i kvalitetu života. Mentalni procesi kao što su pamćenje, pažnja, rješavanje problema i donošenje odluka sastavni su dio svakodnevnog funkcioniranja i ovise o zdravlju i pravilnom funkcioniranju mozga. Kako ljudi stare, očuvanje kognitivnih funkcija postaje sve važnije, što čini proučavanje faktora koji utječu na zdravlje mozga ključnim za rješavanje kognitivnog pada povezanog sa starenjem i kognitivnih poremećaja kao što je demencija.
Svrha ove studije je istražiti i analizirati utjecaj fosfolipida na zdravlje mozga i kognitivne funkcije. Istražujući ulogu fosfolipida u održavanju zdravlja mozga i podržavanju kognitivnih procesa, ova studija ima za cilj pružiti dublje razumijevanje odnosa između fosfolipida i funkcije mozga. Osim toga, studija će procijeniti potencijalne implikacije za intervencije i tretmane usmjerene na očuvanje i poboljšanje zdravlja mozga i kognitivnih funkcija.
II. Razumevanje fosfolipida
A. Definicija fosfolipida:
Fosfolipidisu klasa lipida koji su glavna komponenta svih ćelijskih membrana, uključujući i one u mozgu. Sastoje se od molekula glicerola, dvije masne kiseline, fosfatne grupe i polarne grupe. Fosfolipidi se odlikuju svojom amfifilnom prirodom, što znači da imaju i hidrofilne (privlače vodu) i hidrofobne (vodoodbojne) regije. Ovo svojstvo omogućava fosfolipidima da formiraju lipidne dvoslojeve koji služe kao strukturna osnova ćelijskih membrana, obezbeđujući barijeru između unutrašnjosti ćelije i njenog spoljašnjeg okruženja.
B. Vrste fosfolipida pronađenih u mozgu:
Mozak sadrži nekoliko vrsta fosfolipida, od kojih je najzastupljenijafosfatidilholin, fosfatidiletanolamin,fosfatidilserini sfingomijelin. Ovi fosfolipidi doprinose jedinstvenim svojstvima i funkcijama membrana moždanih stanica. Na primjer, fosfatidilholin je esencijalna komponenta membrana nervnih stanica, dok je fosfatidilserin uključen u prijenos signala i oslobađanje neurotransmitera. Sfingomijelin, još jedan važan fosfolipid koji se nalazi u moždanom tkivu, igra ulogu u održavanju integriteta mijelinskih ovojnica koje izoliraju i štite nervna vlakna.
C. Struktura i funkcija fosfolipida:
Struktura fosfolipida sastoji se od hidrofilne fosfatne grupe koja je vezana za molekul glicerola i dva repa hidrofobnih masnih kiselina. Ova amfifilna struktura omogućava fosfolipidima da formiraju lipidne dvoslojeve, sa hidrofilnim glavama okrenutim prema van, a hidrofobnim repovima prema unutra. Ovaj raspored fosfolipida pruža osnovu za fluidni mozaični model ćelijskih membrana, omogućavajući selektivnu permeabilnost neophodnu za ćelijsku funkciju. Funkcionalno, fosfolipidi igraju ključnu ulogu u održavanju integriteta i funkcionalnosti membrana moždanih stanica. Oni doprinose stabilnosti i fluidnosti ćelijskih membrana, olakšavaju transport molekula kroz membranu i učestvuju u ćelijskoj signalizaciji i komunikaciji. Osim toga, specifične vrste fosfolipida, kao što je fosfatidilserin, povezane su s kognitivnim funkcijama i procesima pamćenja, naglašavajući njihovu važnost za zdravlje mozga i kognitivne funkcije.
III. Utjecaj fosfolipida na zdravlje mozga
A. Održavanje strukture moždanih ćelija:
Fosfolipidi igraju vitalnu ulogu u održavanju strukturnog integriteta moždanih stanica. Kao glavna komponenta ćelijskih membrana, fosfolipidi pružaju temeljni okvir za arhitekturu i funkcionalnost neurona i drugih moždanih stanica. Fosfolipidni dvosloj formira fleksibilnu i dinamičnu barijeru koja odvaja unutrašnje okruženje moždanih ćelija od spoljašnjeg okruženja, regulišući ulazak i izlazak molekula i jona. Ovaj strukturni integritet je ključan za pravilno funkcioniranje moždanih stanica, jer omogućava održavanje unutarćelijske homeostaze, komunikaciju između stanica i prijenos neuronskih signala.
B. Uloga u neurotransmisiji:
Fosfolipidi značajno doprinose procesu neurotransmisije, što je neophodno za različite kognitivne funkcije kao što su učenje, pamćenje i regulacija raspoloženja. Neuralna komunikacija se oslanja na oslobađanje, širenje i prijem neurotransmitera kroz sinapse, a fosfolipidi su direktno uključeni u ove procese. Na primjer, fosfolipidi služe kao prekursori za sintezu neurotransmitera i moduliraju aktivnost neurotransmiterskih receptora i transportera. Fosfolipidi također utiču na fluidnost i permeabilnost ćelijskih membrana, utičući na egzocitozu i endocitozu vezikula koje sadrže neurotransmitere i regulaciju sinaptičkog prenosa.
C. Zaštita od oksidativnog stresa:
Mozak je posebno osjetljiv na oksidativna oštećenja zbog velike potrošnje kisika, visokog nivoa polinezasićenih masnih kiselina i relativno niskog nivoa antioksidativnih odbrambenih mehanizama. Fosfolipidi, kao glavni sastojci membrana moždanih stanica, doprinose obrani od oksidativnog stresa djelujući kao mete i rezervoari za molekule antioksidansa. Fosfolipidi koji sadrže antioksidativna jedinjenja, kao što je vitamin E, igraju ključnu ulogu u zaštiti moždanih ćelija od peroksidacije lipida i održavanju integriteta i fluidnosti membrane. Nadalje, fosfolipidi također služe kao signalne molekule u putevima ćelijskog odgovora koji se suprotstavljaju oksidativnom stresu i promoviraju opstanak stanica.
IV. Utjecaj fosfolipida na kognitivne funkcije
A. Definicija fosfolipida:
Fosfolipidi su klasa lipida koji su glavna komponenta svih staničnih membrana, uključujući i one u mozgu. Sastoje se od molekule glicerola, dvije masne kiseline, fosfatne grupe i polarne grupe. Fosfolipidi se odlikuju svojom amfifilnom prirodom, što znači da imaju i hidrofilne (privlače vodu) i hidrofobne (vodoodbojne) regije. Ovo svojstvo omogućava fosfolipidima da formiraju lipidne dvoslojeve koji služe kao strukturna osnova ćelijskih membrana, obezbeđujući barijeru između unutrašnjosti ćelije i njenog spoljašnjeg okruženja.
B. Vrste fosfolipida pronađenih u mozgu:
Mozak sadrži nekoliko vrsta fosfolipida, od kojih su najzastupljeniji fosfatidilkolin, fosfatidiletanolamin, fosfatidilserin i sfingomijelin. Ovi fosfolipidi doprinose jedinstvenim svojstvima i funkcijama membrana moždanih stanica. Na primjer, fosfatidilholin je esencijalna komponenta membrana nervnih stanica, dok je fosfatidilserin uključen u prijenos signala i oslobađanje neurotransmitera. Sfingomijelin, još jedan važan fosfolipid koji se nalazi u moždanom tkivu, igra ulogu u održavanju integriteta mijelinskih ovojnica koje izoliraju i štite nervna vlakna.
C. Struktura i funkcija fosfolipida:
Struktura fosfolipida sastoji se od hidrofilne fosfatne grupe koja je vezana za molekul glicerola i dva repa hidrofobnih masnih kiselina. Ova amfifilna struktura omogućava fosfolipidima da formiraju lipidne dvoslojeve, sa hidrofilnim glavama okrenutim prema van, a hidrofobnim repovima prema unutra. Ovaj raspored fosfolipida pruža osnovu za fluidni mozaični model ćelijskih membrana, omogućavajući selektivnu permeabilnost neophodnu za ćelijsku funkciju. Funkcionalno, fosfolipidi igraju ključnu ulogu u održavanju integriteta i funkcionalnosti membrana moždanih stanica. Oni doprinose stabilnosti i fluidnosti ćelijskih membrana, olakšavaju transport molekula kroz membranu i učestvuju u ćelijskoj signalizaciji i komunikaciji. Osim toga, specifične vrste fosfolipida, kao što je fosfatidilserin, povezane su s kognitivnim funkcijama i procesima pamćenja, naglašavajući njihovu važnost za zdravlje mozga i kognitivne funkcije.
V. Faktori koji utiču na nivoe fosfolipida
A. Izvori fosfolipida u ishrani
Fosfolipidi su bitne komponente zdrave prehrane i mogu se dobiti iz različitih izvora hrane. Primarni izvori fosfolipida u ishrani uključuju žumanca, soju, meso organa i određene morske plodove kao što su haringa, skuša i losos. Žumanjci su posebno bogati fosfatidilkolinom, jednim od najzastupljenijih fosfolipida u mozgu i prekursorom neurotransmitera acetilkolina, koji je ključan za pamćenje i kognitivne funkcije. Pored toga, soja je značajan izvor fosfatidilserina, još jednog važnog fosfolipida sa blagotvornim efektima na kognitivne funkcije. Osiguravanje uravnoteženog unosa ovih prehrambenih izvora može doprinijeti održavanju optimalnog nivoa fosfolipida za zdravlje mozga i kognitivne funkcije.
B. Način života i faktori okoline
Životni stil i faktori životne sredine mogu značajno uticati na nivoe fosfolipida u telu. Na primjer, kronični stres i izloženost toksinima iz okoliša mogu dovesti do povećane proizvodnje upalnih molekula koji utječu na sastav i integritet ćelijskih membrana, uključujući one u mozgu. Štoviše, faktori načina života kao što su pušenje, prekomjerna konzumacija alkohola i ishrana bogata trans mastima i zasićenim mastima mogu negativno utjecati na metabolizam i funkciju fosfolipida. S druge strane, redovna fizička aktivnost i prehrana bogata antioksidansima, omega-3 masnim kiselinama i drugim esencijalnim nutrijentima mogu promovirati zdrave razine fosfolipida i podržati zdravlje mozga i kognitivne funkcije.
C. Potencijal za suplementaciju
S obzirom na važnost fosfolipida za zdravlje mozga i kognitivne funkcije, sve je veći interes za potencijal suplementacije fosfolipida za podršku i optimizaciju nivoa fosfolipida. Fosfolipidni suplementi, posebno oni koji sadrže fosfatidilserin i fosfatidilholin dobivene iz izvora kao što su sojin lecitin i morski fosfolipidi, proučavani su zbog njihovih učinaka na poboljšanje kognitivnih sposobnosti. Klinička ispitivanja su pokazala da suplementacija fosfolipida može poboljšati pamćenje, pažnju i brzinu obrade i kod mladih i kod starijih osoba. Nadalje, fosfolipidni dodaci, u kombinaciji s omega-3 masnim kiselinama, pokazali su sinergističke učinke u promicanju zdravog starenja mozga i kognitivnih funkcija.
VI. Istraživačke studije i nalazi
A. Pregled relevantnih istraživanja fosfolipida i zdravlja mozga
Fosfolipidi, glavne strukturne komponente ćelijskih membrana, igraju značajnu ulogu u zdravlju mozga i kognitivnim funkcijama. Istraživanje o utjecaju fosfolipida na zdravlje mozga fokusiralo se na njihovu ulogu u sinaptičkoj plastičnosti, funkciji neurotransmitera i ukupnim kognitivnim performansama. Studije su istraživale efekte dijetalnih fosfolipida, kao što su fosfatidilkolin i fosfatidilserin, na kognitivne funkcije i zdravlje mozga i kod životinjskih modela i kod ljudi. Osim toga, istraživanje je istražilo potencijalne prednosti suplementacije fosfolipida u promoviranju kognitivnog poboljšanja i podržavanju starenja mozga. Nadalje, neuroimaging studije su pružile uvid u odnose između fosfolipida, strukture mozga i funkcionalne povezanosti, bacajući svjetlo na mehanizme koji leže u osnovi utjecaja fosfolipida na zdravlje mozga.
B. Ključni nalazi i zaključci iz studija
Kognitivno poboljšanje:Nekoliko studija je objavilo da fosfolipidi u ishrani, posebno fosfatidilserin i fosfatidilholin, mogu poboljšati različite aspekte kognitivnih funkcija, uključujući pamćenje, pažnju i brzinu obrade. U randomiziranom, dvostruko slijepom, placebom kontroliranom kliničkom ispitivanju, utvrđeno je da suplementacija fosfatidilserina poboljšava pamćenje i simptome hiperaktivnog poremećaja nedostatka pažnje kod djece, što sugerira potencijalnu terapijsku upotrebu za poboljšanje kognitivnih sposobnosti. Slično tome, fosfolipidni suplementi, kada su u kombinaciji sa omega-3 masnim kiselinama, pokazali su sinergističke efekte u promicanju kognitivnih performansi kod zdravih osoba u različitim starosnim grupama. Ovi nalazi naglašavaju potencijal fosfolipida kao kognitivnih pojačivača.
Struktura i funkcija mozga: Neuroimaging studije su pružile dokaze o povezanosti između fosfolipida i strukture mozga, kao i funkcionalne povezanosti. Na primjer, studije spektroskopije magnetne rezonancije otkrile su da su nivoi fosfolipida u određenim regijama mozga u korelaciji sa kognitivnim performansama i kognitivnim padom povezanim sa godinama. Osim toga, studije difuzionog tenzora su pokazale utjecaj fosfolipidnog sastava na integritet bijele tvari, što je ključno za efikasnu neuronsku komunikaciju. Ovi nalazi sugeriraju da fosfolipidi igraju ključnu ulogu u održavanju strukture i funkcije mozga, čime utječu na kognitivne sposobnosti.
Implikacije za starenje mozga:Istraživanje fosfolipida također ima implikacije na starenje mozga i neurodegenerativna stanja. Studije su pokazale da promjene u sastavu fosfolipida i metabolizmu mogu doprinijeti kognitivnom padu vezanom za starenje i neurodegenerativnim bolestima kao što je Alchajmerova bolest. Nadalje, suplementacija fosfolipida, posebno s fokusom na fosfatidilserin, pokazala je obećavajuću podršku zdravom starenju mozga i potencijalno ublažavanje kognitivnog pada povezanog sa starenjem. Ovi nalazi naglašavaju važnost fosfolipida u kontekstu starenja mozga i kognitivnih oštećenja povezanih sa starenjem.
VII. Kliničke implikacije i budući pravci
A. Potencijalne primjene za zdravlje mozga i kognitivne funkcije
Utjecaj fosfolipida na zdravlje mozga i kognitivne funkcije ima dalekosežne implikacije za potencijalnu primjenu u kliničkim okruženjima. Razumijevanje uloge fosfolipida u podržavanju zdravlja mozga otvara vrata novim terapijskim intervencijama i preventivnim strategijama usmjerenim na optimizaciju kognitivnih funkcija i ublažavanje kognitivnog pada. Potencijalne primjene uključuju razvoj dijetetskih intervencija zasnovanih na fosfolipidima, prilagođene režime suplementacije i ciljane terapijske pristupe za pojedince s rizikom od kognitivnog oštećenja. Dodatno, potencijalna upotreba intervencija zasnovanih na fosfolipidima u podržavanju zdravlja mozga i kognitivnih funkcija u različitim kliničkim populacijama, uključujući starije osobe, osobe s neurodegenerativnim bolestima i one s kognitivnim deficitom, obećava poboljšanje ukupnih kognitivnih ishoda.
B. Razmatranja za dalja istraživanja i klinička ispitivanja
Dalja istraživanja i klinička ispitivanja su od suštinskog značaja za unapređenje našeg razumevanja uticaja fosfolipida na zdravlje mozga i kognitivne funkcije i za prevođenje postojećeg znanja u efikasne kliničke intervencije. Buduće studije bi trebale imati za cilj da razjasne mehanizme koji leže u osnovi efekata fosfolipida na zdravlje mozga, uključujući njihove interakcije sa neurotransmiterskim sistemima, ćelijskim signalnim putevima i mehanizmima neuralne plastičnosti. Štoviše, potrebna su longitudinalna klinička ispitivanja kako bi se procijenili dugoročni efekti fosfolipidnih intervencija na kognitivne funkcije, starenje mozga i rizik od neurodegenerativnih stanja. Razmatranja za dalja istraživanja također uključuju istraživanje potencijalnih sinergističkih učinaka fosfolipida s drugim bioaktivnim spojevima, kao što su omega-3 masne kiseline, na promicanje zdravlja mozga i kognitivne funkcije. Osim toga, stratificirana klinička ispitivanja koja se fokusiraju na specifične populacije pacijenata, kao što su pojedinci u različitim fazama kognitivnog oštećenja, mogu pružiti vrijedan uvid u prilagođenu upotrebu fosfolipidnih intervencija.
C. Implikacije na javno zdravstvo i obrazovanje
Implikacije fosfolipida na zdravlje mozga i kognitivne funkcije proširuju se na javno zdravlje i obrazovanje, s potencijalnim utjecajima na preventivne strategije, politike javnog zdravlja i obrazovne inicijative. Širenje znanja o ulozi fosfolipida u zdravlju mozga i kognitivnim funkcijama može dati informaciju kampanjama javnog zdravlja koje imaju za cilj promoviranje zdravih prehrambenih navika koje podržavaju adekvatan unos fosfolipida. Osim toga, obrazovni programi usmjereni na različite populacije, uključujući starije odrasle osobe, njegovatelje i zdravstvene radnike, mogu podići svijest o važnosti fosfolipida u održavanju kognitivne otpornosti i smanjenju rizika od kognitivnog pada. Nadalje, integracija informacija o fosfolipidima zasnovanih na dokazima u obrazovne programe za zdravstvene radnike, nutricioniste i edukatore može poboljšati razumijevanje uloge prehrane u kognitivnom zdravlju i osnažiti pojedince da donose informirane odluke u vezi sa svojim kognitivnim blagostanjem.
VIII. Zaključak
Kroz ovo istraživanje uticaja fosfolipida na zdravlje mozga i kognitivne funkcije, pojavilo se nekoliko ključnih tačaka. Prvo, fosfolipidi, kao bitne komponente ćelijskih membrana, igraju ključnu ulogu u održavanju strukturnog i funkcionalnog integriteta mozga. Drugo, fosfolipidi doprinose kognitivnim funkcijama podržavajući neurotransmisiju, sinaptičku plastičnost i cjelokupno zdravlje mozga. Nadalje, fosfolipidi, posebno oni bogati polinezasićenim masnim kiselinama, povezani su s neuroprotektivnim efektima i potencijalnim prednostima za kognitivne performanse. Osim toga, faktori prehrane i načina života koji utječu na sastav fosfolipida mogu utjecati na zdravlje mozga i kognitivne funkcije. Konačno, razumijevanje utjecaja fosfolipida na zdravlje mozga ključno je za razvoj ciljanih intervencija za promicanje kognitivne otpornosti i ublažavanje rizika od kognitivnog pada.
Razumijevanje utjecaja fosfolipida na zdravlje mozga i kognitivne funkcije je od najveće važnosti iz nekoliko razloga. Prvo, takvo razumijevanje pruža uvid u mehanizme koji su u osnovi kognitivnih funkcija, nudeći mogućnosti za razvoj ciljanih intervencija za podršku zdravlju mozga i optimizaciju kognitivnih performansi tokom životnog vijeka. Drugo, kako globalna populacija stari i raste prevalencija kognitivnog pada povezanog sa starenjem, rasvjetljavanje uloge fosfolipida u kognitivnom starenju postaje sve relevantnije za promoviranje zdravog starenja i očuvanje kognitivnih funkcija. Treće, potencijalna promjenjivost sastava fosfolipida kroz intervencije u ishrani i načinu života naglašava važnost svijesti i obrazovanja o izvorima i prednostima fosfolipida u podržavanju kognitivnih funkcija. Nadalje, razumijevanje utjecaja fosfolipida na zdravlje mozga ključno je za informiranje o strategijama javnog zdravlja, kliničkim intervencijama i personaliziranim pristupima koji imaju za cilj promicanje kognitivne otpornosti i ublažavanje kognitivnog pada.
U zaključku, utjecaj fosfolipida na zdravlje mozga i kognitivne funkcije je višestruko i dinamično područje istraživanja sa značajnim implikacijama na javno zdravlje, kliničku praksu i dobrobit pojedinca. Kako naše razumijevanje uloge fosfolipida u kognitivnoj funkciji nastavlja da se razvija, bitno je prepoznati potencijal ciljanih intervencija i personaliziranih strategija koje iskorištavaju prednosti fosfolipida za promicanje kognitivne otpornosti kroz životni vijek. Integracijom ovog znanja u javnozdravstvene inicijative, kliničku praksu i obrazovanje, možemo osnažiti pojedince da donose informirane odluke koje podržavaju zdravlje mozga i kognitivne funkcije. Konačno, podsticanje sveobuhvatnog razumijevanja utjecaja fosfolipida na zdravlje mozga i kognitivne funkcije obećava za poboljšanje kognitivnih rezultata i promoviranje zdravog starenja.
referenca:
1. Alberts, B., et al. (2002). Molekularna biologija ćelije (4. izdanje). New York, NY: Garland Science.
2. Vance, JE i Vance, DE (2008). Biosinteza fosfolipida u stanicama sisara. Biochemistry and Cell Biology, 86(2), 129-145. https://doi.org/10.1139/O07-167
3. Svennerholm, L., & Vanier, MT (1973). Raspodjela lipida u ljudskom nervnom sistemu. II. Lipidni sastav ljudskog mozga u odnosu na starost, pol i anatomsku regiju. Brain, 96(4), 595-628. https://doi.org/10.1093/brain/96.4.595
4. Agnati, LF, & Fuxe, K. (2000). Prenos volumena kao ključna karakteristika rukovanja informacijama u centralnom nervnom sistemu. Moguća nova interpretativna vrijednost Turingove mašine tipa B. Napredak u istraživanju mozga, 125, 3-19. https://doi.org/10.1016/S0079-6123(00)25003-X
5. Di Paolo, G., & De Camilli, P. (2006). Fosfoinozitidi u ćelijskoj regulaciji i dinamici membrane. Nature, 443(7112), 651-657. https://doi.org/10.1038/nature05185
6. Markesbery, WR, & Lovell, MA (2007). Oštećenje lipida, proteina, DNK i RNK kod blagog kognitivnog oštećenja. Arhiv za neurologiju, 64(7), 954-956. https://doi.org/10.1001/archneur.64.7.954
7. Bazinet, RP, & Layé, S. (2014). Višestruko nezasićene masne kiseline i njihovi metaboliti u funkciji mozga i bolesti. Nature Reviews Neuroscience, 15(12), 771-785. https://doi.org/10.1038/nrn3820
8. Jäger, R., Purpura, M., Geiss, KR, Weiß, M., Baumeister, J., Amatulli, F., & Kreider, RB (2007). Utjecaj fosfatidilserina na izvedbu golfa. Journal of the International Society of Sports Nutrition, 4(1), 23. https://doi.org/10.1186/1550-2783-4-23
9. Cansev, M. (2012). Esencijalne masne kiseline i mozak: moguće zdravstvene implikacije. International Journal of Neuroscience, 116(7), 921-945. https://doi.org/10.3109/00207454.2006.356874
10. Kidd, PM (2007). Omega-3 DHA i EPA za kogniciju, ponašanje i raspoloženje: Klinički nalazi i strukturno-funkcionalne sinergije sa fosfolipidima stanične membrane. Pregled alternativne medicine, 12(3), 207-227.
11. Lukiw, WJ, & Bazan, NG (2008). Dokozaheksaenska kiselina i starenje mozga. Journal of Nutrition, 138(12), 2510-2514. https://doi.org/10.3945/jn.108.100354
12. Hirayama, S., Terasawa, K., Rabeler, R., Hirayama, T., Inoue, T., & Tatsumi, Y. (2006). Učinak primjene fosfatidilserina na pamćenje i simptome poremećaja hiperaktivnosti s nedostatkom pažnje: randomizirano, dvostruko slijepo, placebom kontrolirano kliničko ispitivanje. Journal of Human Nutrition and Dietetics, 19(2), 111-119. https://doi.org/10.1111/j.1365-277X.2006.00610.x
13. Hirayama, S., Terasawa, K., Rabeler, R., Hirayama, T., Inoue, T., & Tatsumi, Y. (2006). Učinak primjene fosfatidilserina na pamćenje i simptome poremećaja hiperaktivnosti s nedostatkom pažnje: randomizirano, dvostruko slijepo, placebom kontrolirano kliničko ispitivanje. Journal of Human Nutrition and Dietetics, 19(2), 111-119. https://doi.org/10.1111/j.1365-277X.2006.00610.x
14. Kidd, PM (2007). Omega-3 DHA i EPA za kogniciju, ponašanje i raspoloženje: Klinički nalazi i strukturno-funkcionalne sinergije sa fosfolipidima stanične membrane. Pregled alternativne medicine, 12(3), 207-227.
15. Lukiw, WJ, & Bazan, NG (2008). Dokozaheksaenska kiselina i starenje mozga. Journal of Nutrition, 138(12), 2510-2514. https://doi.org/10.3945/jn.108.100354
16. Cederholm, T., Salem, N., Palmblad, J. (2013). ω-3 Masne kiseline u prevenciji kognitivnog pada kod ljudi. Advances in Nutrition, 4(6), 672-676. https://doi.org/10.3945/an.113.004556
17. Fabelo, N., Martín, V., Santpere, G., Marin, R., Torrent, L., Ferrer, I., Diaz, M. (2011). Ozbiljne promjene u lipidnom sastavu lipidnih splavova frontalnog korteksa zbog Parkinsonove bolesti i slučajne 18. Parkinsonove bolesti. Molekularna medicina, 17(9-10), 1107-1118. https://doi.org/10.2119/molmed.2011.00137
19. Kanoski, SE, i Davidson, TL (2010). Različiti obrasci oštećenja pamćenja prate kratkoročno i dugotrajno održavanje na visokoenergetskoj dijeti. Journal of Experimental Psychology: Animal Behavior Processes, 36(2), 313-319. https://doi.org/10.1037/a0017318
Vrijeme objave: 26.12.2023